Od kilku lat uczestniczę w Ogólnopolskich Konferencjach Kobiet Baptystycznych. Są one dla mnie bardzo szczególne i wyjątkowe. Tak było również i w tym roku.
Hasło tegorocznej konferencji brzmiało: „Kobieta według Bożego serca”. Przewodnim wersetem biblijnym były słowa zapisane w Psalmie 51,12: ”Serce czyste stwórz we mnie o Boże, a ducha prawego odnów we mnie”. Wszystkie wykłady, warsztaty oraz studia biblijne nawiązywały do hasła naszego spotkania. Chciałabym podzielić się kilkoma refleksjami z konferencji.
Uczestniczyłam m.in. w wykładzie siostry Aliny Woźniak pt. „Kobieta nie dość…Kobieta zbyt – poszukiwanie równowagi”. Prelegentka zwróciła uwagę na pięć głównych zasad, które powinnyśmy stosować w swoim życiu, by zachowywać duchową równowagę. Oto one:
miej odwagę wyrażać swoje myśli, przekonania, to co ci leży na sercu
nie porównuj się z innymi, nie ulegaj wpływom, nie dbaj zbytnio o opinie innych
buduj dobrej więzi, relacje
praktykuj wdzięczność ( „Za wszystko dziękujcie” I Tes. 5,17)
czerp z dobrego źródła (Słowo Boże, społeczność).
Wszystkich tych zasad musimy się uczyć. Nie da się ich osiągnąć bez wysiłku. Jednak wytrwałe wdrażanie ich w nasze codzienne życie na pewno przyniesie efekty w postaci duchowej równowagi.
Szczególnym punktem programu każdej Konferencji Kobiet i również moim ulubionym, jest Wieczór Świadectw. Usłyszałam wiele różnych historii z życia moich sióstr. Trudności, choroby, stresy, napięcia emocjonalne dotykają każdej z nas. Wszystkie przeżywamy ciężkie sytuacje. Każda historia była dowodem, że to Pan Bóg wspiera nas w trudnych chwilach. Czasami musimy długo czekać na Jego interwencję, ale uczy to nas ufności i wytrwałości. Bóg przychodzi zawsze w odpowiednim czasie i zawsze z najlepszym rozwiązaniem. My musimy tylko lub „aż tylko” poddać się Jego woli i ją zaakceptować. Podczas wieczoru siostry dzieliły się również tym co robią w swoich zborach, np. jakie prowadzą służby itp. Spotkanie trwało niemal do północy.
Czas spędzony w Radości był dla mnie osobiście bardzo budujący i ładujący akumulatory „duchowe”. Zachęcam wszystkie siostry do udziału w przyszłych konferencjach. Do zobaczenia za rok.
Urszula Jankiewicz
W ostatnią niedzielę maja b.r. obchodziliśmy w naszym zborze Święto Rodziny. Jest ono od kilkunastu lat wpisane w kalendarz stałych wydarzeń zborowych.
Podczas uroczystego nabożeństwa dzieci przedstawiły okolicznościowy program, przygotowany przez nauczycieli Szkółki Niedzielnej. Zaśpiewały kilka radosnych pieśni oraz deklamowały wiersze i wersety biblijne. Usłyszeliśmy też Psalm 127, który odczytał brat Mikołaj Hajdukiewicz. Krótkim świadectwem na temat wychowania młodego pokolenia podzieliła się siostra Monika Górnicka. Podkreśliła szczególną rolę wstawienniczej modlitwy o dzieci w zborze. Aby o tym pamiętać, wszyscy otrzymaliśmy śliczne zakładki z wersetami biblijnymi i konkretnymi modlitwami o najmłodszych np. o ich zbawienie czy ochronę przed złem w każdej sferze życia itp. Na zakończenie programu dzieci złożyły życzenia swoim mamom i wręczyły im kwiaty.
Kazanie pod tytułem: „Chrześcijańskie małżeństwo silne w wierze” wygłosił pastor Marcin Górnicki. Na podstawie fragmentu z I Listu Piotra 3,1-7, zachęcał nas do budowania właściwych relacji rodzinnych. Przedstawił też odpowiedzialności i zadania zarówno męża jak i żony w chrześcijańskim małżeństwie.
Podczas nabożeństwa chór zborowy pod dyrekcją brata Wiktora Radomskiego, wykonał dwie pieśni, tematycznie nawiązujące do uroczystości. W ogólnych, uwielbiających pieśniach poprowadził nas zborowy zespół muzyczno-instrumentalny.
Po zakończeniu nabożeństwa kontynuowaliśmy społeczność przy stołach na wolnym powietrzu. Mogliśmy się posilić wspaniałym posiłkiem: hamburgerami własnej roboty, które przygotowały siostry ze zboru. W menu nie zabrakło również kiełbasek z grilla, które jak co roku serwował brat Zbyszek Krasnopolski. Na deser mieliśmy liczne słodkości przyniesione przez zborowników. Nauczyciele ze Szkółki Niedzielnej zorganizowali dzieciom wiele wspaniałych atrakcji: loterię fantową, watę cukrową, robienie olbrzymich baniek mydlanych, skoki na trampolinie i wiele innych.
Czas spędzony wspólnie z całym zborem był niezwykle cenny. Podobne uroczystości są szczególnie potrzebne w takim zborze jak nasz, który jest nie tylko duży, ale również wielopokoleniowy. Pozwalają na budowanie wzajemnych relacji między zborownikami. Są dobrą okazją do uświadomienia sobie tego jak ważna jest rodzina nie tylko cielesna, ale również duchowa. Z tych powodów chcemy ten zwyczaj kontynuować również w kolejnych latach.
Zachęcamy do obejrzenia galerii poniżej.
Urszula Jankiewicz
Chór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białymstoku istnieje ponad 85 lat. Jego główną służbą jest udział w niedzielnych nabożeństwach oraz różnych uroczystościach w rodzinnym zborze. Chór chętnie śpiewa też w innych zborach oraz na koncertach muzyki chrześcijańskiej.
18 maja 2013 roku mieliśmy kolejną okazję, by wziąć udział w dwóch uroczystościach, które miały miejsce w Warszawie. Uczestniczyliśmy w uroczystym nabożeństwie, kończącym XXXV Krajową Konferencję Kościoła, która odbywała się w Radości. Wspólnie z chórem z I Zboru Baptystów w Warszawie wykonaliśmy sześć wspaniałych pieśni na chwałę Bogu i ku zbudowaniu delegatów konferencji. Połączonymi chórami dyrygowali Wiktor Radomski, Danuta Marcyniak i Karolina Trusiewicz. Chórowi akompaniowali: Ewa Birycka, Paweł Sawczuk oraz Karolina Trusiewicz. Po uroczystym nabożeństwie był czas na wspólny obiad oraz rozmowy.
Z ośrodka w Radości udaliśmy się do I Zboru Chrześcijan Baptystów w Warszawie na nabożeństwo zorganizowane z okazji „Święta Biblii”. Odbyło się ono przed budynkiem Kościoła Baptystów przy ulicy Waliców 25. Wystąpiły w nim różne grupy muzyczne. Czytane były również obszerne fragmenty Pisma Świętego. Połączony chór białostocko – warszawski wystąpił pod koniec nabożeństwa, wykonując sześć pieśni. Tutaj również, podobnie jak w Radości, chórem dyrygowali trzej ww dyrygenci. Chóry dostały pamiątkowe dyplomy za udział w tym szczególnym spotkaniu.
Po zakończeniu nabożeństwa zostaliśmy zaproszeni na uroczystą kolację, przygotowaną przez siostry z warszawskiego zboru. Jesteśmy bardzo wdzięczni braciom i siostrom z Warszawy za ich wspaniałą gościnność.
Dzień spędzony w Warszawie był bardzo intensywny, ale dał nam wszystkim wiele pozytywnych wrażeń i emocji. Mogliśmy z radością chwalić Boga w pieśniach, przekazując Jego prawdy za pomocą muzyki. Chcemy nadal służyć swoimi talentami wszędzie tam, gdzie będzie taka możliwość. Mamy nadzieję, że nasza służba będzie zbudowaniem dla słuchaczy, ale przede wszystkim przyniesie chwałę Bogu.
Urszula Jankiewicz
11 maja zorganizowaliśmy, wzorem lat ubiegłych, rowerowy rajd po Puszczy Białowieskiej. Jak zwykle bazą wypadową był ośrodek zborowy w Narewce. Uczestnicy rowerówki mieli do wyboru dwie trasy, zależnie od swoich możliwości. Bracia Rafał Trusiewicz, Albert Kutrzepa oraz Marek Żuk troszczyli się, by nikt nie został poza grupą. Jadąc przez puszczę mogliśmy podziwiać wspaniałość Bożego stworzenia, cieszyć się piękną pogodą i swoim towarzystwem. W wycieczce wzięły udział całe rodziny, również z małymi dziećmi, które dzielnie sobie radziły podczas rajdu. W połowie drogi odbył się mały piknik. Brat Władysław Tołopiło przywiózł nam napoje i smaczny prowiant. Mogliśmy odpocząć i posilić się przed dalszą drogą. Około godziny 14 wszyscy szczęśliwie dotarli do Narewki. Drogie siostry przygotowały smaczny obiad uczestnikom rajdu. Następnie krótką refleksją biblijną podzielił się pastor Marcin Górnicki. Spotkanie zakończyliśmy wspólną modlitwą.
Mimo niesprzyjających prognoz o ulewach i burzach, wycieczka odbyła się bez żadnych przeszkód. Jeszcze raz, okazało się, że Bóg jest Tym, który kieruje całym, Swoim stworzeniem, w tym również pogodą. Jesteśmy zachęceni, by w przyszłości organizować podobne wycieczki. Dają one wspaniałą możliwość integracji w dużym, wielopokoleniowym zborze.
Urszula Jankiewicz
20 kwietnia 2013 roku, odbyła się w Białymstoku, Okręgowa Konferencja Kobiet pod hasłem „Kobieta we współczesnym świecie”. Wersetem przewodnim spotkania były słowa z Przypowieści Salomona 31,25: „Z uśmiechem na twarzy patrzy w przyszłość…”. W konferencji wzięły udział siostry z Okręgu Białostockiego: z Białowieży, Dubicz Cerkiewnych, Hajnówki i Białegostoku. Na specjalne zaproszenie przyjechały również siostry z Warszawy, z Rady Służby Kobiet: Klaudia Wiazowska – przewodnicząca, Magdalena Czerwińska – z-ca przewodniczącej i Lija Orych – skarbnik. Towarzyszyły im Elżbieta Sylwestrowicz z II Zboru w Warszawie oraz Elżbieta Luśnia z I Zboru w Warszawie.
Zebranych przywitała i czuwała nad przebiegiem całego spotkania, siostra Lilia Tołopiło. Na początku zaśpiewaliśmy wspólnie kilka uwielbiających pieśni z towarzyszeniem zespołu muzycznego z białostockiego zboru. Pastor Marcin Górnicki przywitał uczestniczki konferencji oraz podzielił się krótką refleksją biblijną.
Pierwszy wykład „Codzienne wyzwania dla współczesnej kobiety” przedstawiła siostra Magdalena Czerwińska. Przed współczesnymi kobietami stoi mnóstwo wyzwań. Chcą być doskonałe w wielu życiowych rolach, narzuconych przez obecną rzeczywistość. Mają wiele obowiązków, które często je przerastają. Jaki więc jest wzór kobiety, która podoba się Bogu? Na podstawie fragmentu z Przypowieści Salomona, z rozdziału 31, siostra Magda przedstawiła cechy Dzielnej Kobiety. Prawdziwa Boża Kobieta przede wszystkim szuka swojej wartości w Bogu i z tego „źródła” wynikają jej kolejne cechy: odwaga, odporność na przeciwności, czułość i troskliwość, przedsiębiorczość, odpowiedzialność, godność, mądrość i bogobojność. Chciejmy być takimi kobietami!
Drugi wykład pt. „Wierność w małym” przedstawiła siostra Ewa Gutkowska. Przypomniała, że Bóg obdarza wszystkich wierzących darami i talentami. Każda z nas jednak jest inna, ma różne talenty i obdarowania. Nie powinniśmy więc porównywać się wzajemnie, ponieważ zawsze znajdą się osoby lepsze i gorsze od nas. Naszą odpowiedzialnością przed Bogiem jest rozwijanie otrzymanych darów. Bóg ceni wierność nawet w małych, codziennych działaniach, błogosławi i pomaga w rozwijaniu talentów, którymi nas obdarował. Służenie i wierność powinny być w naszym życiu zasadą, a nie okazjonalnym czynem.
Kolejnym wykładem pt. „Budowanie relacji” podzieliła się siostra Klaudia Wiazowska. Usłyszałyśmy co jest niezbędne, by budować właściwe relacje z ludźmi jak również jakie są główne przeszkody w relacjach. Sukcesem do właściwych relacji jest: mieć czas dla innych, być życzliwym, otwartym na szczerą rozmowę, nie wyciągać pochopnych wniosków, a przede wszystkim kochać innych prawdziwą Bożą miłością. Bądźmy kobietami budującymi właściwe relacje.
Pomiędzy wykładami był czas na kawę i herbatę oraz kawałek pysznego ciasta. Mogłyśmy porozmawiać, poznać się lepiej, na bieżąco „wprowadzać w życie” zasady budowania właściwych relacji.
Po obiedzie siostry z Rady Służby Kobiet powiedziały parę słów o sobie oraz o swojej działalności na rzecz kobiet w naszym kościele. Był również czas na przedstawienie pracy sióstr w zborach Okręgu Białostockiego. Usłyszałyśmy wiele inspirujących świadectw. Niektóre zbory np. Białowieża czy Dubicze Cerkiewne są bardzo małe. Mimo to siostry dzielnie wykonują różne prace w miarę swoich skromnych możliwości: wspólnie się modlą, biorą czynny udział w nabożeństwach, odwiedzają potrzebujących, uczestniczą w różnych uroczystościach itp.
Na zakończenie konferencji trzy siostry podzieliły się świadectwami Bożego działania. Siostra Ania opowiedziała o ciężkich przeżyciach, które nastąpiły krótko po jej nawróceniu. Tragicznie zginął jej mąż, który miał wraz z nią przyjąć chrzest. Te bardzo trudne doświadczenia nie zachwiały jednak wiary siostry Ani, przyjęła chrzest i uczestniczy w życiu zboru. Jest dla nas wszystkich wielkim świadectwem trwania w Panu Jezusie. Drugim świadectwem podzieliła się siostra Ela. Opowiadała o utracie pracy i problemach finansowych. Pan Bóg odpowiedział na jej modlitwy. Obecnie pracuje w innym miejscu, a Pan prowadzi ją i błogosławi. Trzecie świadectwo, siostry Eli z Warszawy, dotyczyło rozwiązywania problemów międzyludzkich. Przez post i modlitwę doświadczyła namacalnych zmian w trudnych relacjach. Zachęcała nas, by w podobny sposób prosić Boga o Jego interwencję, gdy zmagamy się z różnymi przeszkodami w życiu.
Wierzę, że czas konferencji był czasem szczególnym, zachętą dla każdej uczestniczki, by mimo wszystko „z uśmiechem na twarzy patrzeć w przyszłość”, powierzać Bogu nasze dni, trwać wiernie w miejscu, gdzie nas postawił, być Bożą Kobietą we współczesnym świecie.
Na zakończenie chciałabym serdecznie podziękować wszystkim siostrom za przyjazd do Białegostoku i czynny udział w konferencji, za poświęcony nam czas i słowa zachęty. Błogosławimy Wam drogie siostry w Waszej pracy w Radzie Kobiet. Wierzymy, że trud Wasz „Nie jest daremny w Panu”.
Urszula Jankiewicz
W dniach 16 – 17 marca gościliśmy w naszym zborze prezbitera Grzegorza Gawrycha z Ełku. Pastor Gawrych podzielił się przesłaniem, dotyczącym darów duchowych, którymi Bóg obdarowuje swój Kościół. Na przykładzie życia Apostoła Pawła mogliśmy usłyszeć jak wiele darów otrzymuje każda osoba, która staje się Bożym dzieckiem. Są to m.in.: braterstwo, uzdrowienie, napełnienie Duchem Świętym, proroctwo, oczyszczenie z grzechów. Te dary otrzymuje każdy nowo narodzony człowiek. Pastor zachęcał nas byśmy jeszcze raz uświadomili sobie jak wiele otrzymaliśmy od Boga jak również robili właściwy użytek z tego co posiadamy. Prawdziwy Kościół Boży powinien być pełen darów Ducha Świętego, używanych dla wspólnego dobra ludzi wierzących.
Prezbiter Grzegorz Gawrych przemawiał również na nabożeństwie niedzielnym. Dzielił się świadectwem ze swojego życia. Zachęcał nas, by ufać Bogu w trudnych sytuacjach, polegać na Nim nawet wówczas, gdy nie rozumiemy tego co nas w życiu spotyka. Pastor dzielił się swoimi doświadczeniami, związanymi z narodzinami długo wyczekiwanej córeczki. Urodziła się ona jako wcześniak w bardzo ciężkim stanie. Bóg jednak zachował jej życie i przeprowadził całą rodzinę przez wiele trudnych sytuacji. Dziewczynka nadal wymaga opieki lekarskiej, ale jej stan bardzo się poprawił. Zachęcam czytelników do modlitwy o malutką Ninę i całą rodzinę prezbitera Grzegorza Gawrycha.
Świadectwo i wykłady prezbitera Grzegorza Gawrycha znajdują się na stronie Zboru w Białymstoku, w dziale MEDIA.
Urszula Jankiewicz
8 marca obchodzony jest na świecie, jak również w Polsce, Międzynarodowy Dzień Kobiet. Jest to znakomita okazja, by przy dobrej kawie lub herbacie, słuchając muzyki i poezji przyjemnie spędzić czas.
Już po raz trzeci kobiety ze Zboru Chrześcijan Baptystów w Białymstoku postanowiły zorganizować uroczysty wieczór z tej okazji. Hasło tegorocznego spotkania brzmiało „Żywa woda”. Zostały wykonane specjalne zaproszenia, które otrzymały nasze przyjaciółki, koleżanki i sąsiadki.
Dolna sala kaplicy została zamieniona w prawdziwą kawiarenkę. Przy ślicznie udekorowanych stolikach zgromadziło się około 100 osób. Każda z nich mogła poczęstować się kawałkiem pysznego, domowego ciasta (wybór był bardzo duży), wypić kawę lub herbatę.
Na początku spotkania obejrzeliśmy krótki film, nakręcony przez Monikę Górnicką. Zarejestrowała ona opinie dzieci na temat Dnia Kobiet. Usłyszeliśmy odpowiedzi na następujące pytania: „Kto to jest kobieta?”, „Co lubią kobiety?”, „Jak spędzają wolny czas?”, Gdzie chodzą kobiety?”, „Jak kobiety spędzają Dzień Kobiet?”. Stwierdzenia były bardzo różne, czasami refleksyjne, czasami wesołe. Dzieci są bardzo dobrymi obserwatorami i biorą przykład z nas dorosłych.
Kolejnym punktem programu było wręczenie prezentów, dawnych symboli Dnia Kobiet: goździków i rajstop. Siostra Danuta Nazaruk wręczyła prezenty kilku paniom, które przyszły po raz pierwszy na spotkanie, ale również tym, które uczestniczyły w Wieczorze Kobiet już po raz trzeci.
Następnie wysłuchaliśmy poezji Eweliny Tołopiło. Mieszka ona obecnie w Głogowie, ale jest rodowitą Białostoczanką. Wielu słuchaczy znało więc ją osobiście. Wiersze Eweliny powstawały i powstają w różnych miejscach i najróżniejszych sytuacjach. Sama autorka nazywa je „Myślami”, które pojawiają się w jej życiu i które stara się zapisywać. Usłyszeliśmy wiersze o bardzo różnorodnej tematyce. Niektóre pochodziły z wydanego tomiku „Malinowy śnieg”. Szczególne poruszenie na sali spowodowały „wiersze o mężczyznach”, napisane z lekką ironią, ale doskonale ukazujące relacje damsko – męskie. Ciekawym dopełnieniem poezji były wyświetlane slajdy, nawiązujące do tematyki poszczególnych utworów. Ewelina podzieliła się również świadectwem ze swojego życia. Szczerze opowiedziała o swojej chorobie i o tym jak Bóg ją przeprowadził przez ciężkie chwile. Przyznała, że najtrudniejsze było czekanie na diagnozę, uczenie się cierpliwości i polegania na Bogu, ufanie Jego woli. Było to zachęcenie dla nas, byśmy w każdej sytuacji, nawet bardzo trudnej, zwracali się do Tego, który wie wszystko, jest najlepszym doradcą, lekarzem, przyjacielem, który doskonale nas zna i wie co jest dla nas najlepsze.
Oprócz poezji mogliśmy wysłuchać mini koncertu muzyki. Katarzyna Żegunia z Hajnówki wykonała cztery wspaniałe utwory, uwielbiające Boga, akompaniując sobie na gitarze. Nastrojowe, refleksyjne pieśni wyrażały wielką tęsknotę do Boga, by zbliżył się do naszych „wyschniętych serc”, napełnił je swoim Świętym Duchem, byśmy mogli codziennie żyć w realnej obecności Boga.
Na zakończenie spotkania krótką refleksją biblijną podzielił się pastor Marcin Górnicki. Nawiązując do hasła wieczoru „Żywa woda”, zachęcił wszystkich, by szukali prawdziwej, „duchowej wody” w Chrystusie, ponieważ tylko Bóg jest w stanie zaspokoić wszystkie pragnienia ludzkiego serca.
Podczas wieczoru mogliśmy również zaśpiewać wspólnie kilka pieśni. Śpiew prowadziła młodzież z grupy muzycznej Białostockiego Zboru. Czas spędzony razem był błogosławiony. Jest to dla nas zachęta, by w przyszłości organizować podobne spotkania. Stają się one powoli tradycją naszego zboru. W tym miejscu chciałabym podziękować wszystkim osobom czynnie zaangażowanym w organizację tego, niezwykłego wieczoru. Do zobaczenia za rok!
Urszula Jankiewicz
W dniach od 27 stycznia do 2 lutego odbyło się w Narewce, Zimowe Spotkanie Dzieci. Hasłem spotkania były słowa zaczerpnięte z Pisma Świętego, z II Listu do Tymoteusza 3,16-17: „Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany”.
W Zimowym Spotkaniu wzięła udział grupa około 35 dzieci nie tylko z Białostocczyzny, ale również z innych miejsc w Polsce. Kierownictwo objęła siostra Grażyna Wiazowska. Wspierała ją duża grupa personelu przede wszystkim z białostockiego zboru. Społeczności poranne jak również lekcje biblijne nawiązywały w swoich treściach do hasła spotkania. Dzieci poznawały historie biblijne, uczyły się na pamięć wersetów z Pisma Świętego. Jednym z zadań było nauczenie się kolejności ksiąg biblijnych, zarówno Starego jak i Nowego Testamentu. Na wieczornych społecznościach dzieci słuchały m.in historii biblijnych, historii życia z Bogiem na podstawie książki „Człowiek z nieba” Paula Hattawaya. Szczególnie atrakcyjne były również dialogi przedstawiane za pomocą teatrzyku lalkowego tzw. Muppetów. Nie zabrakło również radosnego śpiewu i uwielbiającej modlitwy.
W programie spotkania znalazły się również liczne zabawy zimowe, bitwa na śnieżki, kulig i ognisko. Dzieci wzięły też udział w specjalnie zorganizowanych podchodach w pobliskim lesie. Oprócz tego miały okazję uczestniczyć w wielu interesujących zajęciach na terenie ośrodka: pieczeniu ciastek, wyrobie biżuterii, grach i zabawach planszowych itp.
Chrześcijańskie obozy i spotkania w Narewce odbywają się już od kilkudziesięciu lat. Jest to miejsce szczególne. Wiele dzieci usłyszało tutaj Ewangelię i pozytywnie odpowiedziało na apel pastorów czy duszpasterzy. Ogromna ilość tych decyzji miała istotny wpływ na późniejsze życie dzieci. Dowodzą tego liczne świadectwa uczestników obozów i kolonii, zarówno zimowych jak i letnich. Wierzymy, że Bóg jeszcze nie raz użyje tego miejsca dla Swojej chwały.
Bardzo serdecznie dziękujemy wszystkim osobom pracującym w tym roku w Narewce, zarówno wychowawcom i opiekunom, nauczycielom, prowadzącym śpiew, osobom pracującym w kuchni, sprzątającym czy ogrzewającym ośrodek. Dziękujemy również białostockiemu zborowi za wsparcie zarówno modlitewne, finansowe oraz rzeczowe. Był to nasz wspólny trud w pracy dla Pana.
Urszula Jankiewicz
Okres świąteczno-noworoczny w Zborze Chrześcijan Baptystów w Białymstoku jest zawsze bardzo intensywny, bogaty w liczne spotkania i nabożeństwa. Odbywają się w tym czasie m.in. specjalne spotkania wigilijne.
15 grudnia została zorganizowana Wiglijka w Dziecięcym Klubie „Dobra Nowina”, działającym przy naszym zborze. Klub prowadzi siostra Ewa Gutkowska z pomocą wolontariuszy. Spotkanie było bardzo uroczyste. Dzieci przyszły razem ze swoimi rodzicami lub opiekunami. Oprócz smacznego poczęstunku uczestnicy spotkania obejrzeli spektakl pt. „Niespodziewany gość”, przygotowany i wykonany przez dzieci pod kierownictwem siostry Renaty Goroszewskiej. Pastor Marcin Górnicki podzielił się poruszającą refleksją biblijną na temat końca świata. Na zakończenie wszystkie dzieci otrzymały wspaniałe paczki świąteczne. W spotkaniu uczestniczyło około 100 osób.
Druga Wigilijka odbyła się w niedzielę, 16 grudnia po południu. Zorganizowali ją nauczyciele Szkółki Niedzielnej przy współudziale Klubu Seniora. Na to spotkanie zostali zaproszeni wszyscy członkowie zboru oraz nasi przyjaciele i sympatycy. Podczas wieczoru dzieci ze Szkółki Niedzielnej zaprezentowały program artystyczny. Otrzymały również nagrody za prace wykonane w konkursie świątecznym pt. „Choinka”. Krótkim okolicznościowym przesłaniem biblijnym podzielił się pastor Marcin Górnicki.
18 grudnia odbyła się Wigilijka studentów i absolwentów na którą została zaproszona również młodzież zborowa. Przy ładnie udekorowanych stolikach spotkało się około 30 osób. Był to czas dzielenia się świadectwami oraz uwielbiania Boga w pieśniach i modlitwach. Pastor Marcin Górnicki w krótkim przesłaniu biblijnym zachęcał zebranych, by jako dzieci Boże zawsze zachowywali swoją niewinność w Bogu.
Oprócz spotkań wigilijnych odbyły się również cztery nabożeństwa świąteczne. 24 grudnia miało miejsce nabożeństwo wigilijne. Słowem Bożym podzielił się prezbiter senior Piotr Dajludzionek. Chór zborowy pod dyrekcją Wiktora Radomskiego wykonał trzy wspaniałe pieśni – kolędy. Usłyszeliśmy również poezję w wykonaniu Doroty Artysiewicz.
Pierwszego Dnia Świąt odbyły się dwa nabożeństwa. Pierwsze, o godzinie 10.00, miało bardzo radosny nastrój. Dziękowaliśmy Bogu za wspaniały dar w postaci Pana Jezusa. Pastor Marcin Górnicki wygłosił kazanie pt. „Jezus urodził się, abyśmy byli wypełnieni całkowicie pełnią Bożą”. Nie zabrakło również uwielbiających pieśni ogólnych, w których prowadził nas zborowy zespół muzyczny. Usłyszeliśmy też okolicznościowe kolędy w wykonaniu chóru.
Po południu, o godzinie 17.00, odbyło się nabożeństwo z programem dzieci, przygotowane przez Nauczycieli Szkółki Niedzielnej. Dzieci z radością i entuzjazmem przedstawiły historię przyjścia na świat Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Po zakończonym nabożeństwie wszystkie dzieci obecne na nabożeństwie otrzymały paczki świąteczne.
Drugiego Dnia Świąt tradycyjnie nabożeństwo prowadziła młodzież zborowa. Wykonała radośnie kilka pieśni. Usłyszeliśmy również świadectwa Bożego działania. Młodzież przedstawiła też krótką pantomimę pt. „Upodobnienie”. Kazanie wygłosił jeden z dawnych liderów młodzieży białostockiej, Łukasz Krasnopolski. Przypomniał zebranym, że prawdziwa wiara rodzi się ze słuchania Słowa Bożego, a ufanie Bogu w różnych okolicznościach życia jest w stanie zmieniać rzeczywistość wokół nas. Podczas tego nabożeństwa została zebrana również specjalna ofiara, przeznaczona na służbę Gedeonitów.
31 grudnia o godz.18.00 odbyło się nabożeństwo sylwestrowe. Praktycznie w całości wypełnione było świadectwami. Pastor Marcin Górnicki krótkim słowem pt. „Miłość z wdzięczności” zachęcał zebranych do składania świadectw. Kilkanaście osób podzieliło się różnymi historiami Bożego działania w codziennym życiu. Były to bardzo wzruszające świadectwa. Kilka osób podzieliło się również własną poezją. Podczas nabożeństwa nie zabrakło też uwielbiających pieśni i modlitw. Dziękowaliśmy Bogu za cały miniony rok, za wszystkie Jego łaski , którymi nas obdarzał. Uroczyste nabożeństwo trwało około 2,5 godziny, ale i tak nie wszyscy zdążyli podzielić się swoimi świadectwami. Każdy z obecnych otrzymał natomiast werset biblijny z Psalmu 119, jako życzenia na kolejny rok.
1 stycznia o godzinie 16.00 odbyło się pierwsze nabożeństwo w 2013 roku. Pastor Marcin Górnicki podzielił się fragmentem z Listu do Efezjan 5, 25-27. Swoje przesłanie zatytułował „Święci i niewinni”. Prosiliśmy o Boże błogosławieństwo na kolejny, nieznany nam okres czasu. Stojąc na progu Nowego Roku, wierzymy, że Pan Bóg będzie z nami nadal, ponieważ jest wierny i zawsze dotrzymuje Swoich obietnic.
Kazania oraz drama zostały zamieszczone w dziale MEDIA
Urszula Jankiewicz
Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów w Białymstoku obchodził jesienią 2012 roku, wspaniały jubileusz 110-lecia swojego powstania. W maju, 1902 roku, odbył się w Białymstoku pierwszy Chrzest Wiary. Zostało wówczas ochrzczonych osiem osób. Od tamtego wydarzenia minęło 110 lat. Jest to długi okres historii, będący świadectwem wiary wielu osób, które tworzyły ten zbór na przestrzeni lat. Przede wszystkim jest to jednak dowód łaski i wierności Boga, który zainicjował w Białymstoku Swoje dzieło i prowadził je aż do tej pory.
Obchody 110-lecia Zboru w Białymstoku zaplanowano na kilka niedziel na przełomie października i listopada 2012 roku. Ich hasłem był werset biblijny z Listu do Hebrajczyków: „Jezus Chrystus, wczoraj, dziś, ten sam i na wieki”, widniejący na frontowej ścianie sali głównej kaplicy.
W dniu 21 października odbyło się nabożeństwo dziękczynne z okazji Święta Żniw, będące jednocześnie początkiem jubileuszu. Mogliśmy dziękować Bogu za wielkie błogosławieństwa nie tylko w minionym roku, ale również za 110 lat Jego łask. Wspomnieniami historycznymi podzielił się prezbiter Piotr Dajludzionek, najdłużej pracujący kaznodzieja w całej historii Białostockiego Zboru (1951-1981). Przypomniał jak wyglądały obchody różnych Świąt i uroczystości zborowych w czasie, gdy nie było jeszcze kaplicy. Wynajęta sala o powierzchni 70 m kwadratowych, na piętrze budynku przy ulicy Kraszewskiego, służyła różnym formom działalności. Odbywały się tam nabożeństwa, lekcje Szkółki Niedzielnej, śluby, próby chóru, wszelkie spotkania i uczty agape. Nowy rozdział w historii zboru rozpoczął się wraz z otwarciem Domu Modlitwy przy ulicy Kujawskiej 22, w dniu 1 września 1974 roku. Mimo różnych trudności, dzięki Bożej pomocy i zaangażowaniu wielu osób, białostoccy baptyści otrzymali swoje miejsce, przestali być „bezdomni” jak to określił prezbiter Piotr Dajludzionek. Było to bardzo radosne i wzruszające wydarzenie.
Podczas Święta Żniw kazanie wygłosił prezbiter Andrzej Seweryn, długoletni pastor Zboru w Białymstoku (1981-1991). Zatytułował je „Co siałeś, to i żąć będziesz”. Zachęcał słuchaczy, by siali obficie dobre, duchowe ziarno. Wówczas „zbiory duchowe” przyniosą nie tylko wartościowe, ale i duże plony. W czasie nabożeństwa braterstwo Ewa i Andrzej Sewerynowie zaśpiewali też wspaniałe pieśni na chwałę Bogu. Podczas uroczystości jedna z grup Szkółki Niedzielnej przedstawiła okolicznościowy program. Odczytano również list od Rady Kościoła z okazji Święta Dziękczynienia. Społeczność mogliśmy kontynuować na wspólnym obiedzie w sali dolnej.
27-28 października był kolejnym weekendem obchodów. W kaplicy przy Kujawskiej dwukrotnie został wystawiony spektakl teatralny pt. „Bramy Nieba i płomienie piekła”. Pod przewodnictwem Pawła i Lidii Nowakowskich ponad 50-osobowa grupa osób, aktorów-amatorów z naszego zboru, przez tydzień uczyła się ról i codziennie przyjeżdżała na próby. Obydwa wieczory ze spektaklem były wspaniałe. Jego przesłanie kazało oglądającym zadać niezwykle ważne pytania: „Co będzie po śmierci? Gdzie się znajdę w niebie czy w piekle?”. Kaplica zboru była szczelnie wypełniona, szczególnie w niedzielny wieczór. Świadectwem swojego życia podzielił się reżyser spektaklu, Paweł Nowakowski. Na jego wezwanie, by oddać życie Bogu, nie bać się śmierci i być pewnym swojej przyszłości, odpowiedziało pozytywnie kilka osób.
W kolejną niedzielę, 11 listopada, odbyło się nabożeństwo z Chrztem Wiary. Pięć osób stanęło przed zborem w białych szatach. Rozważaniem na temat chrztu, jego znaczenia i formy podzielił się pastor Marcin Górnicki. Przedstawił również krótki rys historyczny, dotyczący chrztów w Białostockim Zborze. W czasach, gdy białostoccy baptyści nie mieli własnej kaplicy, chrzty odbywały się w rzece Supraśl lub na stawach w Dojlidach. Aby tam dotrzeć zborownicy pieszo pokonywali drogę na miejsce chrztu, by potem wrócić do sali na nabożeństwo. Było to czasem kilkanaście kilometrów. Należy dodać, że za każdym razem pastor zboru musiał otrzymać pozwolenie od władz na przeprowadzenie uroczystości w miejscu publicznym. Chrzty odbywały się w różnych porach roku. Szczególnym wydarzeniem był chrzest w przerębli, w mroźną noc sylwestrową. Przymierze z Bogiem zawarł wówczas jeden z późniejszych pastorów Zboru Białostockiego, Łukasz Dziekuć-Malej.
Kazanie podczas nabożeństwa z Chrztem Wiary wygłosił pastor Zbigniew Wierzchowski ze Zboru w Głogowie. Zachęcał nas do budowania prawdziwej, chrześcijańskiej wiary, uzupełniania jej cechami zapisanymi w II Liście Piotra 1,5-8. Usłyszeliśmy również utwór muzyczny, wykonany przez pastora Wierzchowskiego. Następnie odbyła się modlitwa nad nowo ochrzczonymi. Pastorzy Mieczysław Piotrowski, Marcin Górnicki i Zbigniew Wierzchowski włożyli ręce i modlili się nad tymi, którzy zawarli przymierze z Chrystusem. Każdy z nowo ochrzczonych otrzymał Pismo Święte. Nabożeństwo zakończyła Wieczerza Pańska w której po raz pierwszy wzięli udział nasi nowi bracia i siostry. Po wspaniałym nabożeństwie mogliśmy kontynuować społeczność przy stołach.
17-18 listopada (sobota, niedziela) odbyły się główne uroczystości jubileuszowe. W sobotę po południu spotkaliśmy się na Wieczorze Wspomnień. Dolna sala naszej kaplicy została zamieniona na przytulną kawiarenkę. Na ścianach zostały zawieszone różne zdjęcia i banery, przedstawiające historię zboru i jego poszczególnych służb. Przy pięknie udekorowanych stolikach zgromadziło się wiele osób. Przybyli zaproszeni goście z kraju i zza granicy. W spotkaniu uczestniczył m.in. Prezydent Europejskiej Federacji Baptystów, pastor Hans Guderian z żoną oraz pastor Jerzy Bołtniew z żoną. W czasie spotkania, Pastor Marcin Górnicki przedstawił historię zboru w wersji multimedialnej tzn. zdjęcia z różnych lat i wydarzeń oraz działalności różnych służb zborowych. Obejrzeliśmy też nagrane wywiady z niektórymi liderami, zaangażowanymi w pracę w zborze na przestrzeni wielu lat. Krótkimi refleksjami podzielili się: prezbiter Piotr Dajludzionek, prezbiter Jerzy Bołtniew (syn pastora Gabriela Bołtniewa, pracującego w Zborze Białostockim w latach 1926-1939) oraz prezydent Europejskiej Federacji Baptystów, pastor Hans Guderian. Następnie niektórzy członkowie zboru krótko dzielili się swoimi wspomnieniami. Był to czas wielu wzruszeń, refleksji i wielkiej wdzięczności Bogu za 110 lat Jego wierności i błogosławieństw. Nie zabrakło też pieśni i modlitwy.
Niedzielne nabożeństwo, w dniu 18 listopada, będące ukoronowaniem całego jubileuszu, zgromadziło wielu gości z kraju i zza granicy. Przybyli prezbiterzy, pracujący niegdyś w Białostockim Zborze: prezbiter Piotr Dajludzionek, prezbiter Andrzej Seweryn, prezbiter Ireneusz Dawidowicz, pastor Ryszard Gutkowski, pastor Piotr Wiazowski, pastor Marcin Owsiejczuk. W nabożeństwie uczestniczyli też Prezydent Europejskiej Federacji Baptystów, pastor Hans Guderian, prezbiter Jerzy Bołtniew z USA, prezbiter Kościoła Baptystów w Polsce, Gustaw Cieślar oraz prezbiter Okręgu Białostockiego, Mieczysław Piotrowski. Nabożeństwo zaszczycili również: prezydent Białegostoku, profesor Tadeusz Truskolaski wraz z żoną, przedstawiciele władz miasta i województwa, przedstawiciele Kościołów i związków wyznaniowych, ośrodków opiekuńczo-wychowawczych oraz bracia i siostry z Okręgu Białostockiego oraz z innych zborów w Polsce.
Podczas nabożeństwa pastor Marcin Górnicki przedstawił słuchaczom rys historyczny zboru. Zaprezentował sylwetki poszczególnych misjonarzy i prezbiterów, pracujących w Białymstoku, w kontekście konkretnych wydarzeń z okresu ich służby. Następnie wysłuchaliśmy wielu życzeń i pozdrowień, przekazanych zborowi przez poszczególnych gości, prezbiterów oraz władz naszego miasta. Zostały również wręczone okolicznościowe prezenty.
W czasie jubileuszowego nabożeństwa wystąpił też Prezydent Europejskiej Federacji Baptystów, Hans Guderian. Przekazał pozdrowienia od wspólnoty baptystycznej, mieszkającej zarówno na zachodzie jak i wschodzie Europy. Wygłosił kazanie w oparciu o tekst z Księgi Izajasza 2,2-5, mówiący o czasie pokoju, który nastanie w przyszłości. Będzie to czas, gdy ludzie „przekują miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy” i wszystkie narody będą żyć w zgodzie. Kazanie przetłumaczyła Ewa Dajludzonek. Podczas nabożeństwa wysłuchaliśmy również pieśni w wykonaniu Ewy Kuryłowicz z akompaniamentem Karoliny Trusiewicz oraz pieśni chóru zborowego pod dyrekcją Wiktora Radomskiego. Wspólny śpiew prowadził zborowy zespół uwielbienia. Po zakończeniu nabożeństwa odbył się uroczysty obiad na który zostali zaproszeni wszyscy goście oraz byli i obecni członkowie zboru, czynnie zaangażowani w pracę poszczególnych służb.
Uroczystości 110-lecia istnienia Zboru w Białymstoku zaplanowano na kilka tygodni, umieszczając w tym szczególnym czasie kilka wspaniałych wydarzeń, które opisałam powyżej: Święto Żniw, Chrzest Wiary, Spektakl „Bramy nieba i płomienie piekła”, „Wieczór Wspomnień” oraz główne nabożeństwo jubileuszowe. Jednak wydarzyło się również coś czego nikt z nas nie tylko nie planował, ale nawet się nie spodziewał. Dzień przed wystawieniem spektaklu dotarła do nas bardzo smutna wiadomość. Dowiedzieliśmy się, że nasz brat Andrzej, jeden z katechumenów, który wraz z żoną Anią przygotowywał się do Chrztu, odszedł do Pana w wyniku tragicznego wypadku. Z niecierpliwością czekał na chrzest. Jego świadectwo wiary przed złożone przed zborem było pełne radości z tego, że odnalazł prawdę i sens życia w Panu Jezusie.
Wiadomość o jego śmierci dotknęła nas wszystkich. Byliśmy bardzo poruszeni. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły wiele osób, które po raz pierwszy mogły słuchać Ewangelii. Przejmujące kazanie, na podstawie Księgi Izajasza 38,12b: „Zwinąłeś jak tkacz moje życie, odciąłeś mnie od krosien..”, wygłosił prezbiter Piotr Dajludzionek. Nasze życie porównał do obrazu tkanego na krosnach. W pewnym momencie Bóg je zwija i odcina nić naszego życia. Jest to zawsze suwerenna decyzja Stwórcy, który jest Panem Życia i Śmierci. W przyszłości każdy z nas zobaczy obraz swojego życia, który tkał codziennie. Obraz życia brata Andrzeja został zakończony w wieku 51 lat, ale zdążył on pojednać się z Bogiem przed śmiercią. Były to bardzo silne przeżycia, szczególnie w kontekście wystawianego spektaklu i przyszłego Chrztu Wiary już bez udziału brata Andrzeja. To smutne wydarzenie kazało nam wszystkim jeszcze raz zastanowić się nad własnym życiem, nad tym jak wykorzystujemy czas dany nam przez Boga i czy jesteśmy gotowi w każdej chwili na spotkanie z naszym Zbawicielem. Wielkim świadectwem dla całego zboru była i jest postawa siostry Anny, która mimo śmierci swojego męża nadal wiernie trzyma się Chrystusa i w Nim pokłada swoją ufność. Mimo tak trudnych okoliczności przyjęła Chrzest Wiary razem z innymi katechumenami.
Wspaniały jubileusz 110-lecia istnienia Zboru w Białymstoku był znakomitą okazją, by popatrzeć wstecz i podziękować Bogu za Jego wierność i błogosławieństwa na przestrzeni lat. Przez 110 lat Pan Bóg okazał się wierny, otrzymaliśmy od Niego mnóstwo błogosławieństw. Słowa jednej z pieśni chóru, wykonanej podczas jubileuszu: „Pan wielkie rzeczy uczynił nam”, stały się faktem i naszym wspólnym doświadczeniem jako zboru, a też poszczególnych jego członków. Jesteśmy wdzięczni Bogu za tych, którzy prowadzili jakąkolwiek służbę w zborze, szczególnie za pionierów misyjnych, pastorów i duszpasterzy, którzy przewodzili zborowi na przestrzeni lat. Chcemy nadal w miejscu, gdzie Pan nas postawił, żyć tak, by być zawsze Jego świadectwem. Wierzymy, że przez kolejne lata, które Bóg jeszcze dla nas zaplanował, będzie wierny i być może pozwoli doczekać kolejnych, tak podniosłych jubileuszy.
Urszula Jankiewicz
Wystawa z okazji jubileuszu
