Z 7100 języków funkcjonujących na ziemi, zaledwie 698 ma pełne tłumaczenie Pisma Świętego, a z kolei 2100 języków nie ma przetłumaczonego nawet pojedynczego fragmentu Biblii.
Podczas konferencji misjonarze z Pioneer Bible Translators oraz Agnieszka i Michał Domagała podzielili się swoimi doświadczeniami z misji zagranicznych, przede wszystkim w kontekście docierania do nowych grup językowych oraz pracy nad nowymi przekładami Słowa Bożego.
Praktycznie przez cały dzień mogliśmy przekonywać się, że misja nie jest jeszcze zakończona, i że nadal są potrzeby głoszenia ludziom Ewangelii w odległych od nas zakątkach planety. Mało tego, nie trzeba być kaznodzieją lub wykwalifikowanym lingwistą aby uczestniczyć w tym dziele, gdyż bardzo przydatne dla takich grup misyjnych są pozornie nie związane z głoszeniem ewangelii funkcje: nauczyciele, technicy, informatycy, pracownicy administracyjni.
Dla wszystkich zainteresowanych wykłady są do wysłuchania w sekcji Media
Poniżej kilka zdjęć z konferencji
1 grudnia 2019 roku gościliśmy w naszym zborze pastora Michała Szlachetkę ze Zboru Chrześcijan Baptystów w Otwocku. Na porannym nabożeństwie usłyszeliśmy kazanie połączone z bardzo wzruszającym świadectwem z życia brata Michała, zatytułowane: „Moja droga do Boga”. Pastor Michał opowiedział szczerze o swoim osobistym życiu i drodze do Boga. Pochodzi z bardzo trudnej, patologicznej rodziny. Jako bardzo młody chłopak wpadł w szpony narkotyków, był bezdomny i znalazł się w Monarze. Ośrodek w którym przebywał odwiedzili wierzący ludzie i tak zaczęła się Jego droga do Boga. Bóg radykalnie zmienił jego życie. Dziś jest żywym świadectwem działania Boga, namacalnym dowodem działania Pana. Z wielkim zapałem zachęcał słuchaczy, by zweryfikowali swoją tożsamość w Chrystusie . Zachęcał wszystkich, by w pełni stali się niewolnikami Jezusa Chrystusa. To relacja w wielkim skrócie. Całe kazanie znajduje się na internetowej stronie naszego zboru w dziale Multimedia. Zachęcam do wysłuchania.
Po nabożeństwie, już w sali dolnej, pastor Michał wygłosił dwa wykłady zatytułowane „6 powodów, dla których List do Rzymian 9 nie jest tym o czym myślisz”. Zaznaczył, że jego celem nie jest kłócenie się i przekonywanie o właściwą interpretację tego tekstu. Chciał przedstawić swoje przemyślenia. W tym miejscu ja również nie będę relacjonować wykładów pastora Michała Szlachetki, ale zachęcam do samodzielnego odsłuchania wykładów. Oba wykłady znajdują się na naszej stronie internetowej w dziale Multimedia.
Dziękujemy pastorowi Michałowi Szlachetce, że odwiedził nasz zbór. Szczególnie świadectwo Jego życia było bardzo zachęcające i powodujące wdzięczność Bogu za cud nowego życia. Dziękujemy również za wykłady z których mogliśmy się wiele nauczyć. Błogosławimy pastorowi Michałowi w Jego pracy, służbie w Zborze w Otwocku oraz wszędzie tam gdzie Pan posyła Go do służby.
URSZULA JANKIEWICZ
W dniach 26 – 27 października 2019 roku odbyła się w białostockim zborze Konferencja dla Kobiet i Mężczyzn. Wykładowcami byli Agnieszka i Zbigniew Niemasikowie, pastorskie małżeństwo ze Zboru Chrześcijan Baptystów w Gdyni.
Spotkanie rozpoczęło się w sobotę, 26 października o godz.10.00. Prezbiter Marcin Górnicki serdecznie przywitał zebranych, przeczytał fragment z Pisma Świętego oraz pomodlił się o błogosławieństwo nauczania. Następnie rozeszliśmy się do oddzielnych sal wykładowych.
Siostra Agnieszka podzieliła się z kobietami dwoma wykładami. W tym samym czasie mężczyźni mogli wysłuchać wykładów przedstawionych przez pastora Zbigniewa.
Tematem wykładów kobiecych było: „W poszukiwaniu swojego miejsca”. Usłyszałyśmy w jaki sposób możemy szukać Bożych planów w życiu, jak uczyć się rozpoznawać Jego wolę, jak odnaleźć swoje powołanie w zborze czy w kościele. Każda z nas pełni różne role w życiu. Jest córką, może być żoną, matką, pracownicą itp. Tymi rolami, które już pełnimy obdarzył nas Bóg. Wytyczają one kierunki w naszym powołaniu. Każda z nas jest inna, ale każda posiada umiejętności, talenty, które pomagają nam w poszukiwaniu swojego miejsca. Oczywiście wielką rolę odgrywa modlitwa i studiowanie Pisma Świętego.
Temat wykładów męskich brzmiał: „Oszust, którego użył Bóg”. Bóg działa w sposób niekonwencjonalny. Dla Niego nie ma znaczenia czas, miejsce, pora roku czy inne warunki. On może posłużyć się różnymi sposobami, różnymi ludźmi, by wykonać to co zaplanował. I czasami używa nawet oszustów. Biblia jest szczera w swoim poselstwie i przedstawia ludzi takimi jakimi są, z zaletami, ale też z wadami, przede wszystkim jako grzeszników potrzebujących Boga.
Pomiędzy wykładami mieliśmy przerwę. Mogliśmy wspólnie razem wypić kawę lub herbatę oraz zjeść kawałek smacznego, domowego ciasta. Następnie kontynuowaliśmy wykłady.
W niedzielę, 27 października, na porannym nabożeństwie, pastor Zbigniew Niemasik wygłosił kazanie: „Zgrzeszyłeś i co dalej?. Swoje przesłanie oparł na starotestamentowej historii króla Dawida. Dawid bardzo zgrzeszył wobec Boga i ludzi. Gdy prok opowiedział mu historię, Dawid szybko wydał osąd nie zadając sobie sprawy, że prorok mówi o nim. Nie zauważał swego grzechu, ale szybko wydał osąd o innym. Czy my również tak szybko wydajemy osądy i opinie o innych sami nie będąc w porządku? Dawid jednak szczerze pokutował i Bóg mu przebaczył. Konsekwencje swego grzechu musiał jednak nieść przez całe życie. Ta zasada dotyczy każdego z nas. Jeśli szczerze żałujemy Bóg przebacza, ale konsekwencje mogą się ciągnąć za nami do końca naszych dni. (Kazanie jest zamieszczone w dziale multimedia na naszej stronie internetowej)
Dziękujemy braterstwu Niemasikowm, Agnieszce i Zbigniewowi za poświęcony nam czas, za pełne Bożych treści wykłady. Niech Pan Wam błogosławi i wspomaga w Waszej służbie.
Urszula Jankiewicz
Każdego roku jesienią we wszystkich zborach baptystycznych w Polsce odbywają się specjalne, dziękczynne nabożeństwa, zwane również Świętem Żniw. W białostockim zborze taką uroczystość obchodziliśmy w niedzielę 22 września. Dziękowaliśmy Panu Bogu za wszystko czym nas obdarzał w minionym roku, za dary materialne, ale też duchowe. Pan był i jest wierny, nikt z nas nie był głodny.
Podczas uroczystego nabożeństwa oddawaliśmy chwałę Panu w pieśniach, modlitwach, uważnym słuchaniu rozważania biblijnego, które wygłosił prezbiter Marcin Górnicki. Swoje kazanie zatytułował: „Czy może Bóg zastawić stół na pustyni?”. Okolicznościowe pieśni zaśpiewał chór zborowy, a zespół muzyczny poprowadził zgromadzonych we wspólnym śpiewie. Usłyszeliśmy również świadectwo Izabeli Sietejko, związane ze Świętem Żniw.
Na nabożeństwie gościliśmy również grupę z bliskiego nam zboru w Tuzlii (Bośnia) z pastorem Zeliko Puya. Przekazał on pozdrowienia, a potem nasi goście zaśpiewali pieśń.
Została zebrana specjalna ofiara pieniężna, która zgodnie z tradycją, została przekazana do Rady Kościoła Baptystów w Polsce na sprawy ogólno kościelne.
Po nabożeństwie kontynuowaliśmy społeczność przy obiedzie, przygotowanym przez siostry z naszego zboru. Był to wspólny czas z gośćmi z Bośni, ale też z przyjezdnymi ze zborów białostockiego okręgu.
Święto Żniw za nami, ale wdzięczność Bogu powinna zawsze wypełniać nasze serca. Każdego dnia bowiem doświadczamy Jego łaski, miłości, dobroci i mnóstwa innych błogosławieństw. Niech więc to szczególne święto będzie inspiracją i zachętą do jeszcze większej wdzięczności Bogu.
URSZULA JANKIEWICZ
7 września b.r. odbyła się w białostockim zborze Jesienna Konferencja Kobiet pod hasłem „Ale z Bogiem wszystko jest możliwe…”
Naszą prelegentką była Bożena Ciechanowska z Bydgoszczy. Siostrę Bożenę gościliśmy już w Białymstoku cztery lata temu. Wiedziałyśmy więc, że będzie to dobry czas. Na wykłady przybyło ponad sto kobiet z różnych zborów naszego okręgu.
Na początku Aneta Trusiewicz serdecznie przywitała wszystkie uczestniczki spotkania. Następnie prezbiter Marcin Górnicki również przywitał wszystkich zgromadzonych, przeczytał fragment z Pisma Świętego i pomodlił się o błogosławieństwo konferencji.
Wykłady poprzedzone były krótkim czasem śpiewu i modlitwy, który poprowadziła grupa młodych dziewcząt pod kierownictwem Izabeli Sietejko. Akompaniował zborowy zespół muzyczny.
Podczas konferencji siostra Bożena wygłosiła trzy wykłady. Były one pełne wspaniałych, pocieszających treści płynących z Bożego Słowa, ale również z przeżyć naszej prelegentki. Poruszyła kilka bardzo ważnych tematów: jak podnieść się z porażki? jak uporać się z trudną przeszłością i do niej nie wracać? jak ruszyć z miejsca i z nadzieją patrzeć w przyszłość? jak nauczyć się żyć w sytuacjach, które spadają nagle i wywracają nasze życie do góry nogami? Nie była to jednak tylko teoria. Siostra Bożena dzieliła się swoimi osobistymi przeżyciami. Jej świadectwo to namacalny przykład działania Boga.
W każdej sytuacji Bóg jest z nami, nawet w najgorszej, bolesnej i wydającej się na początku nie do przejścia. Pan może poskładać nasze życie jeśli Mu zaufamy. „Bóg jest Bogiem nowych początków”. Usłyszałyśmy też, że bardzo ważnym aspektem, by pokonać trudną przeszłość jest pielęgnowanie wdzięczności i skupianie się na tym co mamy, a nie na tym czego nam brakuje. Nie należy również porównywać się z innymi, bo to powoduje uczucia zazdrości.
W przerwach pomiędzy wykładami był czas na rozmowy, budowanie relacji oraz obiad. Jedna z uczestniczek podzieliła się z nami swoim osobistym świadectwem.
Konferencja kobiet to szczególna okazja do „ładowania duchowych baterii”. Poruszane kwestie dotyczyły każdej z nas. Wszystkie przecież przeżywamy większe lub mniejsze porażki, doświadczyłyśmy i doświadczamy różnorodnych problemów. Poruszane tematy były więc wielką zachętą i inspiracją, by z nadzieją patrzeć w przyszłość, bo z Bogiem wszystko jest możliwe…”
URSZULA JANKIEWICZ
22.06.2019 odbyła się nasza zborowa rowerówka, ostatnia z cyklu czterech wyjazdów do Narewki pod hasłem: „Kościół wspólnie się raduje, wyśpiewuje, dyskutuje i sportuje :o)”
W zimę mieliśmy mroźny kulig ciągnięty przez dwa konie, a latem pojechaliśmy rowerami po pięknej Puszczy Białowieskiej. Frekwencja za każdym razem dopisała, dziękuję za zainteresowanie, zaangażowanie i przybycie.
Myślą przewodnią tych wyjazdów było umożliwienie Kościołowi pobycie razem. Bez większego programu, kosztów, czy nakładów pracy. Chciałam, żebyśmy mieli czas na opowiadanie, co przeżywamy, co nas zajmuje, co czytamy, co robimy, gdzie wyjeżdżamy itp.
Nie do końca się to udało, ale może jeszcze kiedyś… :o)
Wspaniale udały się natomiast quizy i zgadywanki muzyczne z nagrodami przygotowane przez Grzesia i Lilę, quizy biblijne i zabawy językowe. Bardzo budujące były rozważania Karola, Petra i Marty. Pyszne były sałatki i ciasta obficie dostarczone przez Was. Za wszystko gorąco dziękuję.
Po dwóch trasach rowerowych, zmęczeni, ale zadowoleni, mieliśmy ognisko i krótką społeczność. Dzieci się wybawiły na świeżym powietrzu, a my dorośli pośpiewaliśmy, pomodliliśmy się i porozmawiali ze sobą do późnego popołudnia.
Mieliśmy też radość świętować razem urodziny Niny. To był bardzo miły i błogosławiony czas z Wami wszystkimi!
Na koniec chciałam serdecznie podziękować za męską pomoc dla Marka, Rafała i Petra przy załadunku, transporcie i rozładunku rowerów.
Bez was i bez rowerów, nasza rowerówka by się nie udała!
Dziękuję!
Renata Stastny
W niedzielę, drugiego czerwca odbyła się w białostockim zborze wspaniała, podwójna uroczystość – Chrzest na wyznanie wiary oraz Święto Rodziny. Uroczyste nabożeństwo zgromadziło oprócz stałych członków zboru wielu gości i przyjaciół.
Na początku prezbiter Marcin Górnicki skierował do słuchaczy przesłanie, dotyczące chrztu na wyznanie wiary. Przedstawił znaczenie, symbole zawarte w akcie chrztu oraz warunki, które muszą być spełnione, by można było przyjąć chrzest. Głównym warunkiem jest wiara w Chrystusa, w Jego zbawczą śmierć osobiście dla każdego człowieka.
Następnie byliśmy świadkami wzruszającej chwili, samego aktu chrztu. Prezbiter Górnicki ochrzcił sześć osób, trzy siostry i trzech braci. Modlimy się, by wytrwali w swoich decyzjach i nigdy nie zeszli z drogi wiary.
W dalszej części nabożeństwa po wysłuchaniu psalmów i modlitwie, grupa muzyczna razem z dziećmi ze Szkółki Niedzielnej zaśpiewała kilka radosnych pieśni na chwałę Bogu. Był to akcent dotyczący Święta Rodziny, które jest stałym wydarzeniem w kalendarzu naszego zboru. Mogliśmy dziękować Bogu nie tylko za rodziców i dzieci, ale za całe rodziny należące do naszego zboru.
Kazanie wygłosił pastor Zbigniew Miksa z Giżycka. Przesłanie biblijne oparł na ósmym rozdziale Listu do Rzymian. Dotyczyło one zagadnienia duchowego synostwa. Gdy się nawracamy do Boga, rodzimy się na nowo i stajemy dziećmi Bożymi. Od tego momentu prowadzi nas Duch Święty, który potwierdza fakt stania się Bożym dzieckiem. (kazanie jest umieszczone na stronie w dziale multimedia).
Po kazaniu odbyła się modlitwa nad nowo ochrzczonymi. Otrzymali oni również świadectwa Chrztu i Nowe Testamenty oraz kwiaty na pamiątkę tego radosnego wydarzenia. W czasie uroczystości usługiwał również chór zborowy pod dyrekcją Kornelii Żuk i Grzegorza Kołtuna.
Nabożeństwo zakończyła Wieczerza Pańska, w której po raz pierwszy wzięli udział nowo ochrzczeni.
Po zakończonym nabożeństwie kontynuowaliśmy społeczność na wolnym powietrzu. Przy obiedzie przygotowanym przez siostry ze zboru mogliśmy cieszyć się wspólnym czasem z gośćmi licznie przybyłymi na tę uroczystość. Pan Bóg dał nam wspaniałą pogodę. Dzieci miały liczne atrakcje, trampolinę oraz dmuchaną zjeżdżalnię.
Dziękujemy Bogu za to, że czas łaski jeszcze trwa i nowe osoby się nawracają. Jesteśmy również wdzięczni za mnóstwo błogosławieństw, których możemy doświadczać zarówno w zborze, w rodzinach oraz osobiście. Cieszymy się, ze Pan powiększa naszą rodzinę duchową. Błogosławimy naszym nowym braciom i siostrom. Modlimy się, by wytrwali na drodze wiary do końca swoich dni, które przeznaczył im Pan.
8 Marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Kobiet. Z tej okazji kobiety ze Zboru Kościoła Chrześcijan Baptystów Białymstoku, kolejny już raz, zorganizowały Niezwykły Wieczór. Spotkanie rozpoczęło się o godzinie 18.00 w dolnej sali kaplicy zboru przy ulicy Kujawskiej.
Hasłem spotkania były słowa zaczerpnięte z Biblii, z Psalmu 43,9 – “Skosztujcie i zobaczcie, że dobry jest Pan”. W progu kaplicy wszystkie kobiety zostały serdecznie powitane przez mężczyzn, którzy również potem, podczas całego spotkania, pełnili role kelnerów. Z uśmiechem przynosili paniom do stolików napoje i ciasta. Przepięknie przygotowana sala, przystrojone stoliki oraz nastrojowe światło były zapowiedzią udanego wieczoru.
Aneta Trusiewicz bardzo serdecznie przywitała wszystkich uczestników oraz czuwała nad przebiegiem spotkania. Na początku był czas na miłe rozmowy przy kawie i cieście, zapoznanie się z nowymi osobami, przywitanie się z kobietami z innych zborów i miast. Każda z kobiet dostała również specjalną karteczkę z numerkiem. Odbyło sie losowanie i kilka pań otrzymało drobne upominki. Następnie zostały wyświetlone na ekranie życzenia od Ani Świątczak. Artystka przekazała je uczestniczkom wieczoru stojąc na plaży. Odtworzono również jedną z jej piosenek, wykonaną na koncercie w Białymstoku.
W programie znalazła się również poezja. Wiersze Aliny Grudniewskiej recytowała Danuta Nazaruk. Nie zabrakło też dobrej muzyki. Zborowy zespól muzyczny wykonał kilka wspaniałych pieśni, zachęcając publiczność do wspólnego śpiewu.
Po kolejnej przerwie na kawę I herbatę wysłuchaliśmy inspirującej historii z życia o tym, że Bóg jest dobry. Beata Gawrych, żona pastora z Ełku, opowiedziała nam o swoich trudnych przeżyciach związanych z macierzyństwem, wcześniactwem córeczki i chorobą synka. W bardzo szczegółowo przedstawionej historii Beata podkreślała wiele razy, że mimo tylu trudności Pan Bóg jest dobry. Ta świadomość dawała i nadal daje jej siłę w codziennych życiowych zmaganiach. Zachęcała słuchaczki, by ufały Bogu, wierzyły, że Bóg jest blisko i jest w stanie przeprowadzić przez wszystkie doświadczenia.
Na zakończenie spotkania Aneta Trusiewicz podziękowała wszystkim uczestnikom i wykonawcom za wspaniały wieczór.
26.01.2019 ruszyła „AKADEMIA ZWYCIĘZCÓW”
Młodzi studenci przybyli z całego świata, czyli z Białegostoku, Warszawy, Hajnówki, Bielska Podlaskiego.
Studenci podczas seminariów podążali śladami Jozuego – zaliczyli 5 poziomów wtajemniczenia:
Poziom 1 – dzieciństwo – „Słuchaj rady i przyjmij karcenie, abyś w przyszłości był mądry” Przyp. Sal. 19;20
Poziom 2 – młodość – „(…) Ktokolwiek by chciał między wami być wielki, niech będzie sługą waszym.” Ew. Mat. 20;27
Poziom 3 – dojrzałość – „I będziecie szukać Pana, swego Boga. Znajdziesz Go, jeżeli będziesz szukał całym swoim sercem i całą swoją duszą.” V Księga Mojż. 4;29
Poziom 4 – Start do działania – „(…) jak byłem z Mojżeszem tak będę z tobą, nie odstąpię cię ani cię nie opuszczę.” Joz. 1;5-7
Poziom 5 – ziemia obiecana – „Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem Moim na Jego tronie” Obj. Jana 3;21
Sztab ludzi pracował nad poszerzeniem wiedzy i umiejętności młodych studentów.
Patronat nad uczelnią objął Prorektor Marcin Górnicki, natomiast dziekan: Danuta Nazaruk oraz Dziekan: Aneta Trusiewicz przejęły pieczę nad przebiegiem seminariów dla początkujących, średnio zaawansowanych i zaawansowanych – w sumie trzy grupy wykładowe. Czwarta grupa to kurs dla początkujących (3-5 latki) prowadzona przez prof. Sabinę Krasnopolską.
Nadzór nad poszczególnymi rocznikami sprawowali: prof. Łukasz Klimek, prof. Monika Górnicka, prof. Iwona Chlebińska, prof. Estera Organek, prof. Sabina Krasnopolska.
Seminarium muzyczne prowadzone były przez prof. Martę Klimek, wspieraną przez Prorektora Marcina Górnickiego i prof. Tomasza Czerniawskiego. Asystentem Rektora był prof. Artur Siewko – człowiek orkiestra… to naprawił, to zabawił i na szczudłach potrenował i do pieca załadował… Natomiast prof. Agata Mozolewska – człowiek widmo – pojawiała się i znikała… była chyba wszędzie – od kuchni poprzez wsparcie młodszego męskiego rocznika do zajęć wykładowych z j. angielskiego.
Nad uczelnianą stołówką czuwał Masterchef: Jolanta Szczęch, Krystyna Trusiewicz i Alina Grudniewska. Działania kuchni wspierały stażystki: Dorota Siewko, Noemi Siewko oraz Urszula Matysewicz.
Przedział wiekowy naszej uczelni był ciekawy 3-17 lat, a jednak każdy znalazł coś dla siebie: warsztaty muzyczne, plastyczne, szczudlarskie, krawieckie, gry planszowe.
Starsze roczniki poznawały Narewkę wzdłuż i wszerz – podczas gier terenowych, natomiast młodsze roczniki zdobywały szczyty gór… no może górek… na sankach, jabłuszkach i brzuszkach.
W ramach seminarium kulturoznawczego zwiedziliśmy Kościół Baptystyczny w Hajnówce. Tam też usłużyliśmy programem muzycznym, świadectwami, zaś gospodarze zaprosili nas na wspaniałą ucztę. Tak też najedzeni duchowo i cieleśnie udaliśmy się na basen, gdzie można było spalić zbędne kalorie. Sporty wodne uwieńczyliśmy zabawą w detektywa: „Kto znajdzie zgubioną – opaskę – kluczyk do szafki„. Po godzinnych poszukiwaniach znalazła się…na ręku jednego z uczestników. Wśród radości i wiwatów mogliśmy wrócić do akademii.
Dzięki modlitwom, za które bardzo dziękujemy, wszyscy Akademię zaliczyli, wiedzę poszerzyli i szczęśliwi do domu wrócili.
Rektor Akademii: Katarzyna Siewko
W dniach 19-21 października gościliśmy w naszym zborze prezbitera dr Andrzeja Seweryna wraz z żoną Ewą. Cieszymy się zawsze, gdy nas odwiedzają. Lubimy słuchać doskonale przygotowanych kazań brata Andrzeja jak również pieśni, które wspólnie razem wykonują. Braterstwo Sewerynowie są również bliscy wielu zborownikom, szczególnie średniego pokolenia, ponieważ ponad dziesięć lat swojego życia poświęcili zborowi białostockiemu jako rodzina pastorska (1981-1991).
Podczas tegorocznego pobytu w Białymstoku prezbiter Andrzej Seweryn poprowadził cykl warsztatów homiletycznych. Pierwsze spotkanie odbyło się w piątek 19 października. Kolejnych kilka wykładów i warsztatów miało miejsce w sobotę. Uczestniczyli w nich ci, którzy służą lub w przyszłości chcieliby publicznie służyć Słowem Bożym podczas nabożeństw lub innych spotkań i chcieli doskonalić się w tej służbie. Była to doskonała okazja, by uczyć się głoszenia kazań oraz dzielenia się Słowem Bożym. Uczestnicy warsztatów otrzymali wiele cennych rad i wskazówek od brata Andrzeja, który jest niekwestionowanym autorytetem w tej dziedzinie.
W niedzielę odbyło się nauczanie dla całego zboru. Prezbiter wygłosił cykl trzech wykładów. Pierwszy wykład był jednocześnie kazaniem na niedzielnym, porannym nabożeństwie. Kolejne dwa odbyły się po nabożeństwie, już w kawiarence zboru. Pastor zażartował, że pierwszy raz zdarza mu się wygłosić trzy kazania jednego dnia. Często, będąc jeszcze pastorem w Białymstoku, przemawiał dwa razy w niedzielę, ponieważ wtedy były dwa nabożeństwa poranne i popołudniowe, ale wygłaszania trzech kazań tego samego dnia sobie nie przypomina.
Nauczanie zboru było zatytułowane: 1.“Kim jesteś? 2.”Nie zbaczaj z drogi wiary” 3. „Nie wypieraj się Jezusa”. Kazanie oraz nauczanie znajdują się w dziale Multimedia. Zachęcam do odsłuchania.
Czas wykładów, czytania i zagłębiania w Boże Słowo był niezwykle budujący. Prezbiter Andrzej Seweryn w prosty zrozumiały dla każdego sposób przedstawił ważne zagadnienia biblijne.
Dziękujemy braterstwu Sewerynom za ich pobyt w Białymstoku, wykłady oraz za śpiew na nabożeństwie. Błogosławimy Was i Waszą pracę w Kościele. Wierzymy, że trud Wasz nie jest daremny w Panu.
Urszula Jankiewicz